Linschoten gaat honderd jaar terug in de tijd.

Folklore in Linschoten

Op het punt waar de schilderachtige Lange Linschoten en de Nieuwe Vaart samenkomen, ligt Linschoten. Een idyllisch dorp, weggedoken in het mooie Utrechtse polderland. Het is de kronkelende rivier die het kleine dorp zijn huidige ronde vorm gaf.

Er zijn gegevens die erop wijzen dat de polders Schagen en Den Engh al omstreeks 900 werden bewoond. Oude afbeeldingen zijn er niet. Toch proberen Linschoters in het voormalige klompenmakersdorp tijdens Open Monumentendagen terug te gaan in de tijd.  Geen auto’s in de smalle straatjes maar paard en wagens en inwoners gestoken in streekdracht met handkarren en oude gebruiksvoorwerpen. Er worden ook wat monumenten open gesteld voor publiek. Publiekstrekkers in de oude dorpskern van Linschoten zijn de St.Janskerk die oorspronkelijk diende als kapel van Kasteel ‘te Lindescote’ voor het jaar 1230. Het kasteel werd afgebroken omstreeks 1647. De kapel bleef staan maar werd door brand (1482) grotendeels verwoest en pas begin 17de eeuw herbouwd. ‘Dorpsherberg’ Het Wapen van Linschoten & Snelrewaard eveneens geopend voor publiek. Daarin bevindt zich ook de Gerechtkamer waar tot 1919 recht werd gesproken en gemeenteraadsvergaderingen werden gehouden, huwelijken werden gesloten  en waar de ambtenaar van de burgerlijke stand zitting had. De uit 1884 gedateerde bakkerswinkel op de Dorpstraat 45 is sinds kort dependance van Vereniging Oud-Linschoten. Het is tevens een informatiepunt voor passanten. Buiten de oude dorpskern bevind zich Huis te Linschoten, een omgracht 17de eeuws landhuis dat is gelegen in een fraai parkbos. Dit jaar ook te bezichtigen!