De geschiedenis van Ecodorp Ppauw is nog relatief jong maar wel kleurrijk. Iets meer dan negen jaar geleden is dit mobiele ecodorp aan de rand van Wageningen ontsproten. Zelf spreken de bewoners van een culturele rafelrand. Het is een fijne rustig gelegen plek voor experiment en vernieuwing, een culturele broedplaats voor mensen met een gedeelde hartstocht voor de natuur. Samen zorg dragen voor moeder aarde en haar niet chronisch uitputten zoals nu op mondiale schaal gebeurt. Zo’n lokaal initiatief voor duurzaam samenleven is in deze tijden van overconsumptie en klimaatverandering een eyeopener. Regelmatig geven de bewoners rondleidingen over het terrein om inzicht te geven in hoe je duurzaam zou kunnen leven. Je ervaart hoe je een kleinere ecologische voetafdruk kunt achterlaten om de generaties na ons ook nog een kans te geven op een leefbare planeet.
Op het voormalige terrein van ziekenhuis Pieter Pauw – dat overigens slechts 25 jaar in gebruik is geweest – vindt het mobiele dorp in 2014 zijn tijdelijke plek. Gedoogd door de gemeente. Met de komst van het regionale ziekenhuis de Gelderse Vallei in Ede in 2000 is dit Wageningse gebouw namelijk overbodig geworden en volgt de sloop ervan in 2008. Na jaren braak te hebben gelegen is het ziekenhuisterrein op de berg bijna tien jaar geleden betrokken door een clubje enthousiastelingen, met in de voorhoede creatieve duizendpoot Eric Groen. Straten en parkeerplaatsen zijn verwijderd om plaats te maken voor onder meer voedselbos, kas, composttoilet, werkplaats en wereldhuiskamer. Dit alles zonder aangesloten te zijn op gas-, water- en elektriciteitsnet.