De luchtwachttoren van het Korps Luchtwachtdienst uit 1953 naar ontwerp van de 2e Genie-Commandement te ’s-Gravenhage is gebouwd op een puinheuvel in de Oostduinen waarvan het puin afkomstig is van het bombardement in de Tweede Wereldoorlog op het Bezuidenhout.
De gemetselde luchtwachttoren op vierkante plattegrond is 6,5 meter hoog en staat ca. 32 meter boven NAP. Een trap in de toren geeft toegang tot het uitkijkplatform.
De toren maakte onderdeel uit van een landelijk netwerk van uitkijkposten dat tussen 1950 en 1960 (tijdens de Koude Oorlog) in ons land was opgezet om in tijden van spanning of oorlog laagvliegende vliegtuigen te kunnen signaleren. Dit signaleren kwam neer op melden en volgen van laagvliegende vijandelijke vliegtuigen in het Nederlandse luchtruim. Vliegtuigen beneden de 1500 meter konden met de toenmalige radartechniek niet effectief worden waargenomen en gevolgd; dat gebeurde op gehoor en met kijkers. De Scheveningse luchtwachttoren vormde een zogenaamde driehoek met een luchtwachttoren in Zoeterwoude en één op een bunker in Noordwijk. Het landelijke netwerk is in gebruik geweest tot 1964, het jaar waarin het Korps Luchtwachtdienst werd opgeheven. Na beëindiging van het luchtwachtgebruik is de toren tot circa 1973 gebruikt door Defensie voor schietoefeningen vanaf de Waalsdorpervlakte. Sindsdien is de toren in gebruik voor meteo-activiteiten. Van de in totaal 276 door heel Nederland opgerichte luchtwachtposten werd de helft gerealiseerd op bestaande gebouwen. Van de andere helft, circa 140 in opdracht van de Genie gebouwde losse torens, zijn er nog slechts 18 over. Dit zijn alle in geprefabriceerde gewapend betonelementen uitgevoerde torens, met uitzondering van de Scheveningse toren die in baksteen is opgemetseld.