Algemeen
De IJzendijkse walmolen stamt uit 1841 en werd oorspronkelijk gebouwd als grondzeiler en later verhoogd tot stellingmolen. De haken waarmee de grondzeiler werd vastgezet zijn nog aanwezig. Na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog werd dit gezichtsbepalend punt van IJzendijke gerestaureerd en weer volledig ingericht als graanmaalderij. In 2009 werd Molen De Witte Juffer gedoopt.

Geschiedenis
Aan de rand van het oude centrum staat op een 5 m hoog bolwerk aan de Bierstraat een hoge ronde stenen stellingkorenmolen uit 1841. Deze walmolen is een grondzeiler geweest en werd later verhoogd.
In de buitenmuur van de romp zijn op ruim 1 m. hoogte rondom 14 ijzeren haken aangebracht die hebben gediend om de kap van deze zogenaamde kettingkruier vast te kunnen zetten. Een andere Vlaamse gewoonte is de ijzeren ring op 0,5 m. hoogte naast de oostelijke deur om bij het takelen het leihoofd of voetblok aan te bevestigen.
Boven dezelfde deur is in het metselwerk ingelegd: J.J.C.M. S C D 1841. Deze initialen slaan voor de eerste eigenaar en zijn vrouw: Joh. Jos Cammaert en Sophia Carolina Doens.
Opvolgers waren in 1865 D. van Hevele, in 1870 C.L. Lippens en in 1886 L.C.L. Temmerman. Tussen 1891 en 1959 waren twee generaties van de familie Doens moleneigenaar, waarna de gemeente de molen aankocht.

Beschrijving
Op de vijf zolders tellende molen werd tot 1931 gemalen, waarna de molen na een roedebreuk onttakeld werd. Pas in 1965 is de resterende peperbus door een Groningse molenmaker met behulp van gebruikte onderdelen, waaronder de ijzeren bovenas met gaande werk van een Belgische molen uit Hamont en van een molen uit het Brabantse Maarheze, weer tot complete molen gerestaureerd. Op de donkergroene baard zonder tekst stond voorheen in donkergeel: 1841-1965, en in het midden het wapen van IJzendijke.
De gele bakstenen romp is boven de smalle 6,10 m. hoge balie met schuine stellingschoren toen geheel gepleisterd en gewit. Boven de inritdeuren zijn dakvormige en boven de vensters gebogen waterlijstjes aangebracht. De houten vloer op de begane grond is door een vloer van baksteen vervangen, waarbij vanuit een cirkel van 1 m. acht stralen naar de muren lopen.
De met eiken schaliën beklede kap heeft een pseudo Vlaamse vorm met een overbouw aan de achterzijde. Hier steekt een vangstok uit de kap om de ijzeren hoepelvang in de kap te bedienen. Het Oud-Hollands opgehekte wiekenkruis met een vlucht van 23,90 m. wordt ’s avonds sfeervol verlicht.
De korenmolen heeft nog slechts één koppel 17er kunststenen. Met een kruirad wordt het nu licht werkende Engels kruiwerk vanaf de stelling met schuine stellingschoren in beweging gezet. Eind 1997 is een nieuwe staart gestoken en is tevens een nieuwe kruivloer aangebracht. Elke zaterdagmiddag stelt de vrijwillig molenaar de molen zo veel mogelijk in bedrijf voor bezoekers.

https://www.molens.nl/site/dbase/molen.php?pagina=overdemolen&mid=532&toonoverzicht=1