De kerk is een driebeukige hallenkerk, dat wil zeggen een kerk waarvan zijbeuken en middenschip even hoog zijn. De huidige vorm van de kerk is waarschijnlijk omstreeks 1500 ontstaan door toevoeging van de zijbeuken aan een misschien nog 14e-eeuwse kruiskerk. Het dwarsschip is te herkennen aan de grotere traveebreedte en aan het ontbreken van scheibogen. Het kerkgebouw, in de vroeger tijden gewijd aan de H. Machutus, maakte deel uit van een van de oudste parochies in het kustgebied en vormde de moederkerk van vele omliggende parochies. Aan de westzijde treffen we een forse 14e-eeuwse toren met een tufstenen basis, vermoedelijk afkomstig van een ouder kerkgebouw.