De molen werd in 1654 gebouwd. Het is een zogenaamde achtkante windwatermolen met scheprad. De molen werd gebouwd vanwege de inpoldering van het land gelegen tussen Delfweg en Mallegat. Later kreeg dit de naam Hogeveense polder.
In 1892 werd vergunning verleend aan Jan van Leeuwen voor het bouwen van een huis op zijn eigendom, vlakbij de molen. Dit werd toegestaan met de beperking dat de nok niet hoger werd dan 5 meter boven Amsterdams Peil. Het huis is in 2005 afgebroken en weer opnieuw opgebouwd.
Hetzelfde jaar werd ook voorgesteld een ‘’locomobiel’ aan te schaffen om de maalcapaciteit van de molen te verhogen. Hier moest over worden nagedacht, dit duurde lang. Pas in 1925 is er een dieselmotor geplaatst, waarna er in 1978 een elektrisch vijzelgemaal werd geïnstalleerd.
In 1963 wordt er een verzoek gedaan de molen te slopen, omdat voor het uitmalen van het water de molen niet meer nodig is. Dit is gelukkig niet gebeurd.
De woning van de molenaar was de eerste twee eeuwen in de molen. De molen is vrijwel altijd bewoond geweest. Het was niet altijd de molenaar die in de molen woonde. Soms woonden er 2 gezinnen op het erf. Er heeft tot 1923- 1924 ten zuidwesten van de molen een oude boerenbedoening gestaan die als dienstwoning diende.
De eerste molenaar was Maerten Pieterszoon. Van 1658-1729 werd het bemalen van de molen telkens voor een jaar aanbesteed.
Het jaarloon van de molenaar was rond 1700 ongeveer Fl. 90,-, rond 1800 ongeveer Fl. 100,-. In 1904 maalde Jan van Schie voor Fl. 140,-
Het beroep van molenaar is veelal een familieaangelegenheid geweest. Dit blijkt ook uit de lijst van molenaars.
De molen is in 1971 op de de Rijksmonumentenlijst gezet.
