In dit huis is sinds het overlijden van Syb Hellinga in 2000 Kunsthuis Syb gevestigd.
Het is in gebruik als residency, een plek waar getalenteerde kunstenaars tijdelijk wonen en werken aan speciale projecten.
Het pand is een rijksmonument.
Het anker in de gevel draagt het jaartal 1754, maar het pand is ouder. In het begin van de 18e eeuw was Johannes Lammerts de eerste eigenaar. Hij verkocht in 1734 het pand aan twee linnenwevers, die het op hun beurt in 1753 weer verkopen aan Timmerman Sake Annes. Die verbouwt het huis en verhoogt het met een verdieping. In het gevelanker legt hij het verbouwingsjaar vast. Vermoedelijk is de nu nog aanwezige adelaar toen op de schoorsteen geplaatst.
Via een openbare veiling in 1890 wordt het huis voor 2100 gulden verkocht aan beurtschipper en winkelier Bouwe Durks Schroor (1864-1929). Hij vestigt er een winkel waar onder andere de befaamde Van Ouds Beroemde Schroor’s Friesche Boterballetjes gefabriceerd en verkocht werden.
Na het overlijden van het echtpaar Schroor wordt Syb Hellinga (1926-2000) de nieuwe eigenaar. Samen met architect Germ Brouwer uit Beetsterzwaag volgt een grondige verbouwing en restauratie, waarna in 1995 galerie Hellinga open gaat. Na het overlijden van Syb Hellinga is het Kunsthuis SYB geworden.
Tijdens Open Monumentendag op 9 september 2023 presenteert Kunsthuis SYB een film van kunstenaars Rumiko Hagiwara en Mounira Al Solh.
In 2014 werkten Rumiko Hagiwara (Japan) en Mounira Al Solh (Libanon) in SYB om de luiheid te doorgronden. Want als luiheid ook verzet kan zijn en zelfs een andere vorm van werken dan heeft het een functie, een doel.
In de film In Praise of Laziness vragen Hagiwara en Al Solh zich af hoe we luiheid kunnen herwaarderen zodat we een tegenwicht kunnen bieden aan het oordeel dat vaak doorklinkt in ons hoofd wanneer we onze tijd verdoen met schijnbare ledigheid. Wat gedijdt daar in die ledigheid? Toch zeker niet alleen de stem van de duivel?
