Willem Vroesen (1478-1561) begon rond 1550 in zijn woning op deze plaats onderdak en verzorging te verlenen aan arme, oude mannen. “Oud” werd nader omschreven als boven de vijftig jaar, deze grens werd later althans op papier verhoogd. De voorziening voldeed duidelijk aan een behoefte en het aantal bewoners groeide. Het huis moest dan ook regelmatig uitgebreid worden. In de zeventiende eeuw bereikte het de huidige omvang, in de negentiende eeuw kregen de gevels hun tegenwoordige uiterlijk.

Meer dan vierhonderd jaar vonden oude Gouwenaars in dit gebouw een onderkomen, meestal tot hun dood, en verzorgd naar de maatstaven van hun tijd. Van hen werd weliswaar een onbesproken levenswandel geëist, maar de notulen van de regentenvergaderingen getuigen van menig misstap van de bewoners van het huis, zoals diefstal, dronkenschap, ruzie, messentrekkerij. Strenge maatregelen volgden en werden als geschreven leefregels aan de muren gehangen.

Hoewel het gebouw door de eeuwen heen steeds kon worden aangepast aan de veranderende normen, moest het in 1977 definitief ontruimd worden omdat aan de eisen voor brandveiligheid niet voldaan kon worden. Na verbouw en restauratie bevat het complex nu huurwoningen voor particulieren.

Door het poortje aan het eind van de zijgevel in de Spieringstraat is de oude binnentuin van het Vroesenhuis bereikbaar. Respecteert u alstublieft de privacy van de bewoners.