Achter de kosterswoning aan de straatkant bevindt zich de ruime lichte kerkzaal van de Christelijke Gereformeerde Kerk, gebouwd in 1927-1928 en ingrijpend gerestaureerd in 2006. De kosterswoning is een rijksmonument, ooit aangekocht om in de brede tuin een kerk te bouwen.

De kerk beschikt over een bijzonder orgel, dat in 1805 door de Amsterdamse orgelbouwer Hendrick Buijing is gebouwd voor een katholieke schuilkerk in Edam. Desondanks staat het bekend als een Brink orgel. Leonardus van den Brink, ook een bekende Amsterdamse orgelbouwer, heeft in 1825 het orgel zo uitgebreid en verbeterd, dat het de naam van Buijing niet meer mocht dragen.

In 1917 is het orgel verplaatst naar de gereformeerde kerk in Haarlem, om in 1928 te verhuizen naar de nieuw gebouwde Christelijke Gereformeerde kerk aan de Hoge Gouwe. In 1977 is het met subsidie van Monumentenzorg door de firma Blank te Herwijnen geheel gerestaureerd. Daarbij is de originele dispositie uit 1825 zoveel mogelijk hersteld. De witte kas is “gehout”, een speciale schildertechniek waarbij het uiterlijk van hout – in dit geval mahonie – geïmiteerd wordt. Ook het eerdere verguldsel werd teruggebracht.

Volgens het oordeel van organisten is het een mooi orgel met een schitterende klankkleur. Twee keer per week wordt er op lesgegeven door Gerrit Christiaan de Gier.